De lente equinox - licht en donker in balans

Op 21 maart breekt de lente aan. Dag en nacht zijn dan even lang, overal ter wereld. Een moment van evenwicht, een symbool van gelijkheid. Wij weten dat het Licht in kracht zal toenemen.
Dit jaar staat Loge Caleidoscoop samen met Loge Quintessens uit Den Bosch stil bij dit bijzondere moment, dat al eeuwenlang in verschillende culturen een feestmoment is. Lees meer over het vieren van dit moment door de eeuwen heen. 

In de westerse cultuur begint het paasfeest op drie maal drie dagen na volle maan. Van oudsher is het een lichtfeest dat wordt gevierd met het branden van grote paasvuren. Het oude afgestorven hout wordt verbrand om ruimte te maken voor nieuw leven. De natuur vernieuwt zich: ‘op het afsterven van de herfst en de dood van de winter’ volgt nieuw leven volgens de alchemistische formule ‘Igne Natura Renovatur Integra’, of in het Nederlands: “De natuur wordt door het vuur geheel vernieuwd”. Het Germaanse lentefeest stond in verband met het lengen van de dagen. Een nieuwe periode van vruchtbaarheid en overvloed trad aan. Mensen die afhankelijk waren van jacht en landbouw hoefden niet meer zo spaarzaam met hun voorraden om te gaan en dat mocht gevierd worden. Germanen verstopten bij het begin van de lente eieren. Ze begroeven die in de grond om zo hun levenskracht aan de aarde te geven. 
Bij de lente-equinox komt in de 8e eeuw de mythische godin Ostara ten tonele. Zij symboliseert het Volle Licht dat zich vanaf 21 maart opnieuw als een vruchtbare periode manifesteert in en om ons heen. Ostara komt vanuit het Oosten, de richting van het licht, vanwaar de zon op komt. Het is niet toevallig dat ons paasfeest, het feest van opstanding en herleving van de natuur na 21 maart wordt gevierd. Ter ere van Ostara werden op de dag van de lente-equinox feesten gevierd. Toen al trad tijdens dit feest de paashaas op en gaf men elkaar gekleurde eieren. De haas symboliseerde de vruchtbaarheid, terwijl de eieren het zonlicht voorstelden, dat in deze tijd van het jaar weer terugkomt.
Het ei is vanaf de vroegste tijden het symbool geweest van het zich ontwikkelende leven. In veel tradities werd het ei beschouwd als zinnebeeld voor het ontstaan van een wereld, de opstanding, de terugkeer van leven en van het Licht. Deze symboliek zie je nu nog altijd terug in de Paasgebruiken met het beschilderen van eieren. Zelfs de Egyptenaren hadden de traditie om bij hun lentefeest beschilderde eieren uit te delen aan dierbaren om de heropleving van de natuur te vieren. Het paasei en de paashaas zijn in deze periode brengers van vruchtbaarheid. Het zonne-ei is symbolisch terug te vinden in de paashaas en de haan vinden we op de stok van Palmpasen.
We vieren en zoeken de balans tussen licht en donker, dag en nacht, godin en god, man en vrouw. De balans waarin men elkaar respecteert in elkaars verschillen.

Liesbeth van Eijsden